سعی نابرده در این ره به جایی نرسی
مزد اگر می‌طلبی طاعت استاد ببر...
اصلا از همان اولش هم شما با بقیه فرق می‌کردید! طرز برخوردهایتان٬ سخت‌گیری‌هایتان٬ صحبت‌های عمومی و خصوصی‌تان... شاید باید زمانی می‌گذشت تا بلندای نگاهتان را بیابیم. باید زمانی می‌گذشت تا بفهمیم هرچه می‌گویید٬ هرچه انجام می‌دهید٬ هر اخم و هر لبخندی که می‌زنید٬ به صلاحمان است و شما مثل همیشه٬ دل ِ نگران اما بزرگتان را میان این اخم‌ها و لبخندها پنهان می‌کردید...!
با "الناس ثلاثه..." هایتان رشد کردیم و چه شیرین بود تصور "متعلم علی سبیل نجاه..." در مکتب معلمی چون شما! با "الهی عظم البلاء..." هایتان پر می‌گشودیم در صحن امام رئوف(ع) و چه شیرین بود شهد زیارت‌هایی که شما یادمان داده بودید...
حالا سالها گذشته است از آن روزها... اما نمی‌شود زیارتی برویم٬ دعایی بخوانیم و یاد شما نباشیم. سالها گذشته است از آن روزها... اما مفتخریم به اینکه محبت شما در دل و جانمان روز به روز افزون گشته و از یادتان نمی‌کاهیم...
صمیمانه ترین و خالصانه ترین تبریک ما را بپذیرید!
پیشاپیش روزتان مبارک معلم همیشگی‌مان۱!
...................................
۱: جناب آقای جواهری
مصطفی