چه سود که کلمات در غم فراغ تو به سوگ بنشینند...
غم و درد جانکاهی که سالیان سال است این دل را اسیر خود کرده است...
تقویم فقط تورا به یاد می سپرد...
و دل من همیشه عزادار دستان کوچک توست...
دستانی که تا به عرش الهی مستجاب است...
یا باب الحوائج یا بانوی خرابه..ادرکنی...ادرکنی..ادرکنی
صل الله علیک یا ابا عبدالله
صل الله علیک یا رقیه بنت الحسین علیه السلام...
تقابل سنت و مدرنیته در خونه مادر بزرگ...!
چند وقت پیش یکی از نوه های مادرم اومده بود خونمون، همون محیای کذایی! با زبان بچه گانه اش گفت: عزیز ماکروفر ندارید؟! نگو بچه عادت داره نونشو تو ماکروفر گرم کنه!
هنوز هم از یادآوری این خاطره با مادرم کلی می خندیم!
خیلی حس خوبی میده خوندن این نوشته ها!
من فک میکنم چون مامانا کلا به خونه نشاط میدن،از بچه گی این ذهنیت "خونه مادر بزرگ"تو ذهنمون باقی مونده و نل به نسلم انتقال پیدا میکنه.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.