اینکه در خیابانی قدم میزنم و صدای قرچ قرچ ِ برگهای زیر پایم نامعمول به نظر می آیند٬

اینکه درختان٬ رنگ زرد گرفته اند و کم کم برگهایشان دارند میریزند٬

اینکه هوا روز به روز سرد تر میشود٬

اینکه به وضوح دارد پاییز می آید...

 

همه ی اینها٬ مرا یاد آیات کتابت می اندازد.

آنجا۱ که این مردن ِ ظاهری ِ نباتات را٬ تذکره ای معرفی کردی برای فردای ما...

گفتی این مردن ِ ظاهری ِ اینان٬ در نهایت به زنده شدنشان میرسد.

و این فرآیند را هر سال جلوی چشمانمان تکرار میکنی و ما...

 

...و ما٬

هنوز هم آدم نمیشویم.

 

 

....................................

۱ : سوره مبارکه حج٬ آیه ۵ و ۶

خودمونی: همه میگن پاییز یه غم عجیبی با خودش میاره.

ولی من میگم این غمها بی ارتباط با شروع مرگ ِ نباتی (که یادآور ِ مرگ است) نیست.

آدمها از مرگ فرار میکنند. پس فی باطنهم دوست ندارند شاهد مرگ گیاهان و طبیعت باشند...

فتأمل.