یا لطیف
سلام
فضای این وبلاگ و نوشته هاش رو دوست داشتم.
شاید چون مثل یک حیاط خلوت میمونه.
همه ی پست های این صفحه رو خوندم.
دل کندن از یک وبلاگ یا سایت با قدمتو پربازدید کار سختیه. ولی اومدن به منزل جدید و از نو شروع کردن هم خوب و لذت بخشه.
اگر اینجا کوی دل بود هیچ وقت کامنت نمیگذاشتم! چون کلا دوست ندارم در جاهایی که مخاطبین و کامنتها زیادند نظر بدم. این حس بهم دست میده که نویسنده دیگه فرصت و حوصله ی کافی برای توجه به همه ی مخاطبان رو نداره.
اینجا خوب بود و دوست داشتنی.
امیدوارم باز هم در ترنج رد پای تسنیم رو ببینم.
موفق باشید
یاحق
۲۵ شهریور ۹۱، ۰۱:۳۵
پاسخ:
ممنون از لطفتون.
درباره ی شهید ابراهیم مطلب تاثیرگذاری گذاشته بودید.
یا علی
,