سلام.
خیلی خیلی عالی نوشته اید....ما هم همین احساس هارا داشته ایم..سرنوشتی مشابه..با این تفاوت شما قائم به خود هستید و دست به قلم...خیلی دوست داشتم نوشته هایی با قلم خود در وب بگذارم..اما چه کنم که گرفتارم و مشغله های ذهنی بسیار..گاه آرام نمی یابم..شاید هم ندیدن هرشب ستاره های آسمان باشد..دیوار های خانه ذهن را می کشد...ادامه دارد اما وقت نیست!!!